- ingemuī
- ingenerātio 2
- ingenero
- ingeniātē
- ingeniātus
- ingeniculo
- ingeniōsē
- ingeniōsus
- ingenitus 1
- ingenitus 2
- ingenium
- ingēns
- ingenuē
- ingenuī
- ingenuitās
- ingenuus
- ingero
- ingestābilis
- ingestus
- ingigno
- inglōrius
- ingluttio
- ingluviēs
- ingrandēsco
- ingrātē
- ingrātia
- ingrātificus
- ingrātiīs
- ingrātīs
- ingrātitūdo
- ingrātus
- ingravātē
- ingravātio
- ingravēsco
- ingravo
- ingredior
- ingressio
- ingressus 1
- ingressus 2
- ingruo
- inguen
- ingurgito
- ingustābilis
- ingustātus
- inhabilis
- inhabilitās
- inhabitābilis
- inhabitantēs
- inhabito
- inhaereo
- << >>
- ingrātē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLL (3)
- Jokantas 1936
in-grātus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup.
1) pass.a) nemalonus, negeistinas, priešingas ne aut invisa diis oratio nostra aut ingrata videatur; *ingrata Veneri superbia; *vita vargingas; †ingratum id militi.b) nepadėkotas labor S, dona P, *cubile.2) act. nedėkingas †ingratissimi cives; †urbs ingrata in principem L; adversus aliquem; nostra facilitate ingrate abutuntur.
- Kuzavinis 2007
- ingrātē adv. [ingrātus] 1. nemalõniai (virēns gemma PM);2. nenóriai (nōmināre aliquem PM);3. nedėkìngai; ~ aliquid ferre T nebū́ti dėkìngam ùž ką̃;4. vėl. bè naudõs Pa
- ingrātē adv. [ingrātus]