- injūrātus
- injūria
- injūriōsē
- injūriōsus
- injūrius
- injūrus
- injussus 1
- injussus 2
- injūstē
- injūstitia
- injūstum
- injūstus
- inīvī
- inl-
- inm-
- innābilis
- innāscor
- innato
- innātus
- innāvigābilis
- innecto
- innexio
- innītor
- inno
- innocēns
- innocenter
- innocentia
- innocuē
- innocuus
- innōminis
- innōtēsco
- innōtitia
- innōtuī
- innovātio
- innovo
- innoxiē
- innoxietās
- innoxius
- innūbilo
- innūbo
- innubus
- innuī
- innumerābilis
- innumerābilitās
- innumerābiliter
- innumerus
- innuo
- innūpsī
- innūpta
- innūptus 1
- << >>
- innoc|ēns, entis
- Būdvardis, 3 linksniuotė (tipas su -nt-), 1 galūnės. Skiemenys: LBL (3)
- Jokantas 1936
in-nocēns, entis (adv. †-enter) su comp. ir sup.
a) nekenksmingas epistula, *pocula; *innocens Lesbium (vinum).b) nekaltas, nebaustinas, teisingas, doras homo, servus, †sanguis; innocentem reum condemnat; ut sibi liceat innocenti vitam degere.c) negodus, nesavanaudis nobilitas integra atque i.; †opes innocenter paratae teisingu būdu įgyti.
- Kuzavinis 2007
- innoc|ēns, entis adj. [2. in + 1. nocēns] (comp. ~entior PM, sup. ~entissimus C) 1. nekenksmìngas (cibus PM);2. nekal̃tas (sanguis T);3. teisìngas, dõras (homo C); nesavanaũdis, nesavanaũdiškas (praetor C)
- innoc|ēns, entis adj. [2. in + 1. nocēns] (comp. ~entior PM, sup. ~entissimus C)