- īnsertio
- īnserto
- īnsertus
- īnseruī
- īnservio
- īnservo
- īnsessio
- īnsessor
- īnsessus
- īnsēvī
- īnsībilo
- īnsiccābilis
- īnsiccātus
- īnsideo
- īnsidiae
- īnsidiātor
- īnsidior
- īnsidiōsē
- īnsidiōsus
- īnsīdo
- īnsīgne
- īnsīgnio
- īnsīgnis
- īnsīgnītē
- īnsīgniter
- īnsīgnītus 1
- īnsīgnītus 2
- īnsilio
- īnsimulātio
- īnsimulātor
- īnsimulo
- īnsincērus
- īnsinuātio
- īnsinuo
- īnsipidus
- īnsipiēns
- īnsipienter
- īnsipientia
- īnsipio
- īnsisto
- īnsitio
- īnsitīvus
- īnsitor
- īnsitum
- īnsitus
- īnsociābilis
- īnsōlābiliter
- īnsōlātor
- īnsolēns
- īnsolenter
- << >>
- īnsīgniter
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLBB (4)
- Sirvydas 1642
-
wybornie, známienićie. Eximie, apprime, egregiè, inſigniter, excellẽter. Ipaciey. - znácznie, Inſigniter, notabiliter. źimiey.
-
- Jokantas 1936
- īnsīgnis, e (adv. -iter) su comp. [signum] a) pažymėtas kokiu nors ženklu, žymus, krintąs į akis, įstabus vestis L; insignis tenui fronte puella siaura kakta; *crinibus insignis Phoebus gražiaplaukis; i. ad deformitatem nuostabiai bjaurus; †debilitate corporis; insignius ornari.b) trop. žymus, pasižymįs, garsus, žinomas (kaip gera, taip ir bloga prasme) virtus Scipionis, audacia, calamitas L; annus incendio ingenti i. L; *Apolline Delphi insignes; homo omnibus notis turpitudinis insignis įženklintas; homo insigni magnitudine animi; *in armis, ad laudem; *insignes ab arte viri.