- īnstabiliter
- īnstāns 1
- īnstāns 2
- īnstanter
- īnstantia 1
- īnstantia 2
- īnstar
- īnstaurātio
- īnstaurātīvus
- īnstaurātor
- īnstauro
- īnsterno
- īnstīgātio
- īnstīgātor
- īnstīgātrīx
- īnstīgo
- īnstīllātio
- īnstīllo
- īnstimulātor
- īnstimulo
- īnstīnctor
- īnstīnctus 1
- īnstīnctus 2
- īnstinguo
- īnstipulor
- īnstita
- īnstitī
- īnstitio
- īnstitor
- īnstitōrium
- īnstitōrius
- īnstitrīx
- īnstituo
- īnstitūtio
- īnstitūtor
- īnstitūtum
- īnstitūtus
- īnsto
- īnstrāgulum
- īnstrātum
- īnstrātus 1
- īnstrātus 2
- īnstrāvī
- īnstrēnuē
- īnstrēnuus
- īnstrepo
- īnstringo
- īnstrūctē
- īnstrūctio
- īnstrūctor
- īnstrūctus 1
- īnstrūctus 2
- īnstrūmentum
- īnstruo
- īnsuāvis
- īnsuāvitās
- Īnsuber
- Īnsubrēs
- īnsūdo
- īnsuēfactus
- īnsuēsco
- īnsuētus 1
- īnsuētus 2
- insuēvī
- īnsufficiēns
- īnsufficientia
- īnsula
- īnsulānus
- īnsulārius
- īnsulsē
- īnsulsitās
- īnsulsus
- īnsultātio
- īnsulto
- īnsultūra
- īnsultus
- īnsum
- īnsūmo
- īnsūmptio
- īnsuo
- īnsuper 1
- īnsuper 2
- īnsuperābilis
- īnsurgo
- īnsuspicābilis
- īnsustentābilis
- īnsusurrātio
- īnsusurro
- īnsūtus 1
- īnsūtus 2
- īntābēsco
- intāctilis
- intāctus 1
- intāctus 2
- intāminātus
- intēctus 1
- intēctus 2
- integellus
- integer
- integimentum
- intego
- integrālis
- >>
- 1. īnstrūct|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLB (3)
- Susiję: īnstruo
- Sirvydas 1642
-
Gotowy. Paratus, expeditus, inſtructus, Pririnktas, prireditas,
iźręditas[iźreditas]. -
Obdárzony, Præditus conſilio, &c. ornatus & inſtructus. Apdowanotas
-
opátrzony w co, Inſtructus armis, apparatus, a, um. Apweyzdetas.
-
ſporządzony, Diſpoſitus, inſtructus, ordinatus. Eylu padetas.
-
ſzyk, Acies inſtructa, acies exercitus. Eyla.
-
Vczony, nauczony. Doctus inſtructus, politus, ſciens, Mokitas.
-
- Jokantas 1936
2. īnstrūctus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [ptc. iš instruo]
a) aprūpintas, paruoštas exercitus stetit īnstrūctus; ad exercendam iniuriam; ludos instructius fecit L su didesniu pasiruošimu; copias omnibus rebus instructas fuisse.b) išmokytas, išmiklintas *dolis et arte Pelasga; his rebus instructus accusator; vir ita instructus; in iure civili; a philosophia filosofijos atžvilgiu.
- Kuzavinis 2007
- 1. īnstrūct|us, a, um 1. part. perf. iš īnstruo;2. adj. (comp. ~ior H, sup. ~issimus C)1) aprū́pintas; turtìngas (cōpiīs C);2) (iš)mókytas, nusimãnantis (artibus C); ~us ad dīcendum C išmókytas orãtoriaus mẽno
- 1. īnstrūct|us, a, um