- intentus 1
- intepeo
- intepēsco
- inter 1
- inter 2
- inter-
- interaestuo
- interāmenta
- Interamna
- Interamnānus
- Interamnās
- Interamnātēs
- interamnus
- interānea
- interāneus
- interārēsco
- interbibo
- interbīto
- intercalāris
- intercalārius
- intercalātio
- intercalo
- intercapēdo
- intercēdo
- intercēpī
- interceptio
- interceptor
- interceptus
- intercessī
- intercessio
- intercessor
- intercessus 1
- intercessus 2
- intercīdo 1
- intercido 2
- intercino
- intercipio
- intercīsē
- intercīsio
- intercīsus
- interclūdo
- interclūsio
- interclūsus
- intercolumnium
- intercurro
- intercurso
- intercursus 1
- intercursus 2
- intercus
- interdatus
- interdīco
- interdictālis
- interdictio
- interdictor
- interdictum
- interdictus
- interdidī
- interdiū
- interdiūs
- interdīxī
- interdo
- interduātim
- interductus
- interdum
- interduo
- intereā
- interēmī
- interemo
- interemptio
- interemptor
- interemptōrius
- interemptrīx
- interemptus 1
- interemptus 2
- intereo
- interequito
- interesse
- interfātio
- interfātus
- interfēcī
- interfectio
- interfector
- interfectrīx
- interficio
- interfīnium
- interfīo
- interfluo
- interfluus
- interflūxī
- interflūxus
- interfodio
- interfor
- interfossus
- interfringo
- interfūdī
- interfuī
- interfundo
- interfūsus
- intergerīvus
- interjaceo
- interjacio
- >>
- interdīc|o, ere; dīxī, dictum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLLA (4)
- Susiję: interdictus; interdīxī
- Sirvydas 1642
-
Areſtuię. Interdico ne quis res domo, hoſpitio efferat, vel ſe ipſum moueat, aut domo exeat. Aźuſakau idant iź namu kas ne iśieytu, arba prekiu, ir dayktu kitu neiźgabentu.
-
Zákazuię komu czego. Prohibeo, veto, interdico, Aźuſakau.
-
Wyklinam kogo, Excommunico, ſacrificijs interdico, anathemate plecto. Iſzkieykiu.
-
wywoływam z źiemie. Proſcribo, igni & aqua interdico iźſzaukiu.
-
- Jokantas 1936
inter-dīco, dīxī, dictum 3
a) uždrausti Ariovistus Romanis Galliā interdixit apsistoti Galijoje; feminis purpurae usu L; alicui aquā et igni interdicere ištremti ką iš tėvynės; neque hoc liberis nostris interdicendum est; †domo interdicere užginti įžengti į namus; interdici non potest socero (dat.) genero (abl.) N negalima ginti uošviui turėti santykių su žentu; alicui sacrificiis neleisti dalyvauti pamaldų apeigose; alicui aliquid; interdicit Cassivellauno, ne Trinobantibus noceat; taip pat su ut (ne).b) apie pretorių: laikinai patvarkyti, išspręsti de re, de vi; su ut; liepti, įsakyti familiae valde interdicit, ut uni dicto audiens sit.
- Kuzavinis 2007
- interdīc|o, ere; dīxī, dictum [inter + 2. dīco] 1. uždraũsti, užgìnti (alicuī aliquā rē Cs etc.; aliquem aliquā rē AG; alicuī aliquid Ca etc.; alicuī dē aliquā rē Ca); ~ere Rōmānīs Galliā Cs uždraũsti romė́nams bū́ti Gãlijoje; ~ere sacrificiīs Cs nušãlinti nuõ aukójimo, neléisti dalyváuti relìginėse apeigosè; aeger cibō ~itur Ap ligóniui ùždraustas (įprastìnis) maĩstas (t. y. paskirta dieta); ◊ ~ere alicuī aquā et ignī C atim̃ti kám vándenį ir̃ ùgnį, t. y. ištrem̃ti ką̃ ìš tėvỹnės;2. jur. įsakỹti, paskélbti interdìktą; praetor interdīxit, ut unde dējectus esset, eō restituerētur C prètorius paskélbė interdìktą, kàd (Cecinà) bū́tų grąžìntas teñ, ìš kur̃ jį̃ ìštrėmė
- interdīc|o, ere; dīxī, dictum [inter + 2. dīco]