- interverto
- intervīso
- intervolito
- intervorto
- intervulsī
- intervulsus
- intestābilis
- intestātus
- intestīnum
- intestīnus 1
- intestīnus 2
- intēxī
- intexo
- intextus 1
- intextus 2
- intibum
- intimātor
- intimē
- intimus 1
- intimus 2
- intīnctus 1
- intīnctus 2
- intingo
- intolerābilis
- intolerābiliter
- intolerandus
- intolerāns
- intoleranter
- intolerantia
- intollo
- intono
- intōnsus
- intonuī
- intorqueo
- intortus
- intrā 1
- intrā 2
- intrābilis
- intractābilis
- intractātus
- intraho
- intrānsitīvus
- intrāxī
- intremīsco
- intremo
- intremuī
- intremulus 1
- intremulus 2
- intrepidē
- intrepidus
- intrīco
- intrīnsecus
- intrītus 1
- intrītus 2
- intrīvī
- intro 1
- intrō 2
- intrōcēdo
- intrōcurro
- intrōdūco
- intrōductio
- intrōductor
- intrōductus
- intrōdūxī
- introëo
- intrōfero
- intrōgredior
- introitus 1
- introitus 2
- intrōligātor
- intrōmissio
- intrōmitto
- intrōrsum
- intrōrsus
- intrōrumpo
- intrōspectio
- intrōspecto
- intrōspicio
- intrōtulī
- intrōvoco
- intrūdo
- intubum
- intueor
- intuitio
- intuitus 1
- intuitus 2
- intulī
- intumēsco
- intumulātus
- intumus
- intuor
- inturbidus
- intus
- intūtus
- intybus
- inūber
- inūdo
- inula
- inulcero
- inuleus
- inultus
- >>
- intrīc|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Jokantas 1936
in-trīco 1 [tricae] supainioti, pastatyti į keblią padėtį.
- Kuzavinis 2007
- intrīc|o, āre (āvī), ātum vt [1. in + trīcae] (su)páinioti, (su)trikdýti, (su)glùminti; aliquem ~ātum dare Pl statýti ką̃ į̃ kẽblią pãdėtį