- Īsis
- Ismara
- Ismarius
- Ismarus
- Ismēnē
- Ismēnis
- Ismēnius
- Ismēnus
- Isocratēs
- Isocratēus
- Īsocratīus
- Isrāēl
- Isrāēlītae
- Isrāēlīticus
- Issa
- Issaeus
- Issaicus
- Issēnsēs
- Issēnsis
- Issus
- istāc
- istāctenus
- istaec
- Istaevonēs
- iste
- Ister
- Isthmia
- Isthmius
- Isthmus
- istī
- istic 1
- istīc 2
- istim
- istīmodī
- istinc
- istīusmodī
- istō
- istoc 1
- istōc 2
- istōrsum
- Istrī
- Istria
- istuc 1
- istūc 2
- Istula
- ita
- Italī
- Italia
- Italica
- Italicī
- << >>
- ist|e, a, ud
- įvardis, parodomasis. Skiemenys: LB (2)
- Jokantas 1936
iste, a, ud pron. demonstr. šitas (kurs pas tave), tas, liečia antrąjį asmenį, tad kartais turi prasmės tavo, jūsų adventu tuo ista subsellia vacuefacta sunt suolai ties tavim; isti vestri satellites; ista arma kuriuos tu dabar nešioji; ista quae vos dicitis; Plato iste ką tik tavo paminėtas; quamdiu furor iste tuus nos eludet?; utinam istud evenisset N ką tu pasakei; dažnai su paniekos požymiu: quid istius decreta proferam šito žmogaus (sc. Antonijaus); kartais — toks utinam dii istam mentem tibi duint.
- Kuzavinis 2007
- ist|e, a, ud pron. 1. štaĩ tàs (furor C); tàs (tàvo); ~a vīta C tàs tàvo gyvẽnimas;2. tóks; utinam tibi ~am mentem dī duint C õ kàd dievaĩ dúotų táu tókį prõtą
- ist|e, a, ud pron.