libet

lib|et, ēre, uit (itum est)
Veiksmažodis, 2 asmenuotė, beasmenis. Skiemenys: BB (2)
Susiję: libuit

Sirvydas 1642
- Lubię co & lubuię, lubo mi, miło mi. Titillor, delector, libet, libitum eſt. Megſtámi kas, megiuoſi kuo.
- Lubię co & lubuię, lubo mi, miło mi. Titillor, delector, libet, libitum eſt. Megſtámi kas, megiuoſi kuo.

Daukantas 1838
- Libet, libuit ar libitum, est, patink. Animo libenti, sudziaugsmù.

Jokantas 1936
- libet (senov. lubet), libuit (libitum est) 2 patinka, yra noras quod cuique libet loquatur; mihi l. plura scribere; subst. libita, ōrum n ingeidžiai adripiuntur coniuges ad libita Caesarum.
- lubēns, lubenter, lubentia, Lubentīna, lubet, lubīdo = libēns, libenter ir t. t.

Kuzavinis 2007
- lib|et, ēre, uit (itum est) imp. patiñka, yrà nóras; mihi ~et Pl, Te mán patiñka; non ~et plūra scrībere C nėrà nóro daugiaũ rašýti