- locālis
- locāliter
- locārium
- locārius 1
- locārius 2
- locāticius
- locātio
- locātor
- locātum
- locellus
- locito
- loco
- Locrēnsēs
- Locrēnsis
- Locrī 1
- Locrī 2
- Locris
- loculāmentum
- loculātus
- loculōsus
- loculus
- locuplēs
- locuplētātio
- locuplētātor
- locuplēto
- locus
- lōcusta
- Lōcusta
- locūtilis
- locūtio
- Locūtius
- locūtor
- locūtus
- lōdicula
- lōdīx
- loedus
- logarium
- logēum
- logica 1
- logica 2
- logicus
- logistērion
- logus
- loliārius
- lolium
- Lolliānus
- lollīgo
- Lollius
- lōmentum
- Londinium
- << >>
- locuplēt|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: BALA (4)
- Sirvydas 1642
-
Nádaię kośćioł, ſzpital, etc. Aſſigno reditus annuos templo, doto, as. dote redituum locupleto, orno templum, &c. Priduomi ku Baźnićiey. - Bogácę kogo. Locupleto, dito. Turtingu darau, praturinu.
-
- Jokantas 1936
- locuplēto 1 [locuples] a) praturtinti Africam armis et viris N.b) gausiai aprūpinti, apdovanoti sapientem locupletat ipsa natura.
- Kuzavinis 2007
- locuplēt|o, āre, āvī, ātum vt 1. (pra)tur̃tinti (mīlitēs praedā N);2. aprū́pinti, apdovanóti (templum pictūrīs C)
- locuplēt|o, āre, āvī, ātum vt