- lucricupīdo
- lucrifacio
- lucrifer
- lucrificābilis
- lucrifico
- lucrificus
- lucrifīo
- lucrifuga
- Lucrīnēnsis
- Lucrīnus 1
- Lucrīnus 2
- lucripeta
- lucror
- lucrōsus
- lucrum
- lucta
- luctāmen
- luctātio
- luctātor
- luctātus
- lūctifer
- lūctificus
- lūctisonus
- lucto
- luctor
- lūctuōsē
- lūctuōsus
- lūctus 1
- lūctus 2
- lūcubrātio
- lūcubrātiuncula
- lūcubrātōrius
- lūcubro
- lūcubrum
- lūculentē
- lūculenter
- lūculentia
- lūculentitās
- lūculentus
- Lūcullānus
- Lūcullēus
- Lūculliānus
- Lūcullus
- lūculus
- Lucumo
- lucunculus
- lucūns
- Lūcus
- lūcus 1
- lūcus 2
- << >>
- luct|or, ārī, ātus sum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: LB (2)
- Susiję: lucto
- Jokantas 1936
luctor 1, senov. ir lucto 1
a) eiti imtynių, rungtis exercebatur currendo et luctando N; *luctantur cornibus haedi; *oscula luctanti abstulit prieš mano norą.b) trop. grumtis, kovoti, imtis in arido solo L; tecum luctari et congredi debeo (apie kalbėtoją); su dat. *Africus luctatur fluctibus; su inf. *luctatur telum eripere.
- Kuzavinis 2007
- luct|or, ārī, ātus sum dep. vi 1. im̃tis, galynė́tis, eĩti imtỹnių (Olympiīs C);2. prk.1) grùmtis, kovóti (cum aliquō C, Se etc.);2) sténgtis, dė́ti pãstangas; ~ārī in turbā H bráutis prõ mìnią;3) príešintis O
- luct|or, ārī, ātus sum dep. vi