- mannus
- Mannus
- māno
- mānsī
- mānsio
- mānsito 1
- mānsito 2
- mānsiuncula
- mānsor
- mānsōrius
- mānstrūca
- mānsuārius
- mānsuēfacio
- mānsuēfactio
- mānsuēfactus
- mānsuēfēcī
- mānsuēfīo
- mānsuēs
- mānsuēsco
- mānsuētārius
- mānsuētē
- mānsuetūdo
- mānsuētus
- mānsuēvī
- mānsūrus
- mānsus 1
- mānsus 2
- mantēle
- mantellum
- mantica
- manticē
- manticula
- manticulātor
- manticulor
- mantīle
- Mantinea
- mantis
- mantīsa
- mantīscinor 1
- mantīscinor 2
- mantissa
- manto
- Mantō
- Mantua
- Mantuānus 1
- Mantuānus 2
- mantum
- manuāle
- manuālis
- manuārius 1
- << >>
- mānsūr|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLB (3)
- Susiję: maneo; mānsī
- Jokantas 1936
maneo, mānsī, mānsum 2 [cnf. μένω „pasilieku“]
1) intr.a) pasilikti seu maneant, seu proficiscantur; in patria, in vita, in regno; manetur pasiliekama; apud aliquem pernakvoti; *manet sub Jove frigido venator.b) išlikti, dar būti monumenta manserunt ad nostram aetatem N; manent ingenia senibus; munitiones integrae manebant; ptc. mānsūrus pastovus †effigies, †sepulcrum.c) ištesėti, išsilaikyti, tvirtai pasilikti in fide, in officio, in sententia; *Priami dum regna manebant tvirtai laikėsi; su abl. *tu modo promissis maneas; absol. maneat lai būna (taip).2) trans.a) laukti hostium adventum L; *mors sua quemque manet; *nulla certior aula divitem manet erum.b) trop. grėsti, būti neišvengiama *te triste manebit supplicium; *omnes una manet nox; bet: cuius fatum tibi manet.
- Kuzavinis 2007
- mānsūr|us, a, um 1. part. fut. iš maneo;2. adj. nuolatìnis, pastovùs (amor O)
- mānsūr|us, a, um