- minūtia
- minūtiēs
- minūtim
- minūtio
- minūtulus
- minūtus
- mīnxī
- Minyae
- Minyās
- Minyēias
- Minyēis
- Minyēius
- mīrābilia
- mīrābiliārius
- mīrābilis
- mīrābilitās
- mīrābiliter
- mīrābundus
- mīrāculōsē
- mīrāculōsus
- mīrāculum
- mīrandus
- mīrātio
- mīrātor
- mīrē
- mīrificē
- mīrificus
- mīrimodīs
- mīrio
- mirmillo
- mīror
- mīrum
- mīrus
- mīs
- miscellānea
- miscellāneus
- miscellus
- misceo
- miscīx
- miscuī
- misellus
- Mīsēna
- Mīsēnēnsis
- Mīsēnum
- Mīsēnus
- miser
- miserābilis
- miserābiliter
- miserandus
- miseranter
- << >>
- mīrē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LL (2)
- Susiję: mīrificē
- Jokantas 1936
mīrus 3 (adv. -ē) nuostabus, ypatingas, nepaprastas, stebėtinas patientia m. ac singularis; mirum in modum conversae sunt omnium mentes; *modis animalia miris nuostabios išvaizdos; quod adhuc vos ignorare non mirum est; quid mirum est in hoc felicitatis famam valuisse; nec mirum, si eius utebatur consilio ne nuostabu; sibi mirum videri, quid negotii esset; mirum quam, mirum quantum L nuostabu, kaip labai; mirum quantum profuit ad concordiam L; mirumque esse, ni castra hostium oppugnentur L; *mirum ni(si) labai galimas daiktas, tikriausiai; mira sunt, ni, nisi, si P mane stebintų, kad ne = tur būt, greičiausiai; mirum est, ut; quid mirum? arba nec mirum kas čia nuostabu? žinoma!; mirum ni cantem gal aš turėčiau dainuoti (ironija).
- Kuzavinis 2007
- mīrē adv. [mīrus] nuostabiaĩ, nepaprastaĩ C, L