- mellīgo
- mellillus
- mellīna
- mellīnia
- mellītulus
- mellītum
- mellītus
- mellōsus
- mēlo
- melōdia
- Melodūnum
- melōdus
- mēlopepo
- Mēlos
- melos
- mēlōta
- mēlōtris
- Melpomenē
- membrāna
- membrānula
- membrātim
- membrum
- mementō
- mēmet
- meminī
- Memmiānus
- Memmius
- Memnōn
- Memnonides
- Memnonius
- memor
- memorābilis
- memorāculum
- memorandus
- memorātor
- memorātrīx
- memorātus 1
- memorātus 2
- memordī
- memoria
- memoriāle
- memoriālis
- memoriola
- memoriōsus
- memoriter
- memoro
- memoror
- Memphis
- Memphītēs
- Memphīticus
- << >>
- memin|ī, isse
- Veiksmažodis, netaisyklinga asmenuotė (tik perfekto kamienas), defektyvinis. Skiemenys: BBL (3)
- Susiję: mementō
- Jokantas 1936
meminī, meminisse, verb. def. [cnf. μέμονα „miniu“; mens]
a) atminti, atsiminti su acc. arba gen. asmens arba daikto noctis illius, dignitatis mei ipsius; memineram Paulum; illum diem; meminerit se confessum esse tegul atsimena; *hodie meminisses reverti žiūrėk grįžk; *ut latus verberes, memento; memento curare neužmiršk.b) prisiminti, paminėti ką Achillam, cuius supra meminimus; meministi ipse de exsulibus.
- Kuzavinis 2007
- memin|ī, isse def. 1. atmiñti, atsimiñti (alicūjus reī C; aliquid Pl; dē aliquā rē Pl); neužmir̃šti; vīvōrum ~ī, nec tamen Epicūrī licet oblīvīscī C atsìmenu gyvúosius, tačiaũ negãlima užmir̃šti ir̃ Epikū̃ro; ut ~ī C kíek pàmenu; mementō aliquid facere H neužmir̃šk ką̃ padarýti;2. (pa)minė́ti (dē exulibus); eundem Achillam, cuius supra ~imus C tą̃ pãtį Achìlą, kurį̃ ką̃ tìk paminė́jome
- memin|ī, isse def.