- minōrātio
- minōrēs
- Minōrica
- minōro
- Mīnōs
- Mīnōtaurus
- Mīnōus
- mintrio
- Minturnae
- Minturnēnsis
- Minucius 1
- Minucius 2
- minuī
- minuīsco
- minum-
- minuo
- minūrio
- minurrio
- minurritiōnēs
- minus 1
- minus 2
- minus 3
- minusculus
- minūtal
- minūtātim
- minūtātus
- minūtē
- minūtia
- minūtiēs
- minūtim
- minūtio
- minūtulus
- minūtus
- mīnxī
- Minyae
- Minyās
- Minyēias
- Minyēis
- Minyēius
- mīrābilia
- mīrābiliārius
- mīrābilis
- mīrābilitās
- mīrābiliter
- mīrābundus
- mīrāculōsē
- mīrāculōsus
- mīrāculum
- mīrandus
- mīrātio
- << >>
- minūtātim
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLLB (4)
- Sirvydas 1642
-
Drobię co, drobno dźielę ábo robię, Cõminuo, concido minutatim, Trupinu, ſmulkiey papiauſtau, ſułauźau. -
Krſzę chleb, etc. Drobię miękie rzeczy, Frango in micas, minutatim comminuo, Trupinu. -
Pomału, Paulatim, ſenſim, lentè, minutatim, per otium, remiſsè. Iźłyngwo, pamaźu. -
ſtárty, Minutatim tuſus. ſutrintas.
-
- Kuzavinis 2007
- minūtātim adv. [minūtus] 1. smùlkiai, gabalė̃liais (cōnsecāre Vr);2. põ trupùtį, pamažù, žiñgsnis põ žiñgsnio (addere C)
- minūtātim adv. [minūtus]
