1) neišvengiamas, būtinas, reikalingas causa n. ad proficiscendum būtinas reikalas išvykti; tam necessario tempore taip staigiame reikale; res verčianti aplinkybė; necessarie demonstrans įtikinančiais argumentais; antemnae necessario concidebant neišvengiamu būdu; necessario cogi prieš savo norą, necessario copias eduxerunt; senatori necessarium est nosse rem publicam; quae sunt ad vivendum necessaria; necessarium est su
inf. arba
acc. c. inf. 2) trop. draugiškumo ar giminystės ryšiais glaudžiai surištas, artimas tot hominum necessariorum salute gavisus
N; homo amicus et n.;
subst. n. pl. necessaria
S kas glaudžiai surišta;
subst. necessārius, iī
m ir
necessāria, ae
f giminietis (ė), draugas(ė), globėjas (a), globojamasis (oji) Ambarri, necessarii (globojamieji giminės) et consanguinei Haeduorum; virgo Vestalis huius propinqua et necessaria.