nōtus 1

1. nōt|us, a, um
Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LB (2)
Susiję: gnōsco; nōsco; nōvī

Sirvydas 1642
- oznaymuię, Significo, nuntio, denuntio, perfero, edoceo, notum facio. apſakau, duomi źiniu.
- Poznawam ſię zkiem. Familiaris vel notus alicui fio. paſiźiſtu ſu kuo.
- Wiem co, Scio, notum mihi eſt, conſtat mihi. źinau.
- znáiomy, Notus, ſpectatus, decantatus. Paźiſtamas, źinomas.

Daukantas 1838
- —

Jokantas 1936
- 1. nōtus 3 su comp. ir sup. [ptc. iš nōsco]
  a) žinomas tua nobilitas hominibus litteratis est notior, populo obscurior; aliquid n. habere žinoti; loca, itinera, *verba; subst. nōtus, ī m pažįstamas me omnes noti monuerunt; aliquem apud notos securi ferire; nōta, ōrum n kas (visiems) žinoma †nota et occulta.
  
  b) draugiškas, malonus *notis compellat vocibus.
  
  c) garsus, pagarsėjęs, žinomas *scriptor; mulier non solum nobilis, sed etiam nota.
  
  d) apsipažinęs su kuo, žinovas notus eius provinciae.

Kuzavinis 2007
- 1. nōt|us, a, um
  1. part. perf. iš nōsco;
  
  2. adj. (comp. ~ior C, sup. ~issimus C)
  
  1) pažį́stamas, žìnomas (itinera C; verbum H); hoc mihi ~um est C taĩ mán žìnoma; aliquid ~um facere alicuī C supažìndinti ką̃ sù kuõ;
  
  2) draũgiškas, ar̃timas, míelas (vōcēs V);
  
  3) garsùs, (į)žymùs (scrīptor H); liūdnaĩ pagarsė́jęs (latrōnēs C)