- oblecto
- oblēnīmen
- oblēnio
- oblēvī
- oblīcus
- oblīdo
- obligāmentum
- obligātio
- obligātōrius
- obligātus
- obligo
- oblīmo
- oblinio
- oblinītio
- oblino
- oblīquē
- oblīquitās
- oblīquo
- oblīquum
- oblīquus
- oblīsī
- oblīsus
- oblitēsco
- oblitterātio
- oblittero
- oblitterus
- oblituī
- oblitus 1
- oblītus 2
- oblīvio
- oblīviōsus
- oblīvīscor
- oblīvium
- oblīvius
- obloco
- oblocūtor
- oblocūtus
- oblongulus
- oblongus
- obloquium
- obloquor
- oblūctātio
- oblūctor
- oblūdo
- obmōlior
- obmordeo
- obmoveo
- obmurmurātio
- obmurmuro
- obmūtēsco
- << >>
- oblitter|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: ALBA (4)
- Kuzavinis 2007
- oblitter|o, āre, āvī, ātum vt [ob + littera] 1. ištrìnti, išbraũkti (aliquid Su);2. prk.1) užmir̃šti, pamir̃šti; nōndum ~āta memoria bellī L dár neišdìlęs ìš atmintiẽs kãras;2) atitaisýti, išpir̃kti; ~āre paternās simultātēs Ap tėvų̃ nesántaiką atitaisýti, sutáikyti tėvùs
- oblitter|o, āre, āvī, ātum vt [ob + littera]