- obscūrē
- obscūritās
- obscūro
- obscūrum
- obscūrus
- obsecrātio
- obsecro
- obsecundo
- obsecūtus
- obsēdī
- obsequēla
- obsequēns
- obsequenter
- obsequentia
- obsequibilis
- obsequiōsus
- obsequium
- obsequor
- obsero 1
- obsero 2
- observābilis
- observāns
- observanter
- observantia
- observātio
- observātor
- observito
- observo
- obses
- obsessio
- obsessor
- obsessus
- obsēvī
- obsībilo
- obsideo
- obsidiālis
- obsidio
- obsidiōnālis
- obsidium 1
- obsidium 2
- obsīdo
- obsīgnātio
- obsīgnātor
- obsīgno
- obsisto
- obsitus
- obsolefacio
- obsolefīo
- obsolēsco
- obsolētē
- obsolētus
- obsolēvī
- obsolido
- obsōnātor
- obsōnātus
- obsōnium
- obsōno 1
- obsono 2
- obsōnor
- obsorbeo
- obstāculum
- obstantia
- obstetrīcia
- obstetrīcius
- obstetrīco
- obstetrīx
- obstinātē
- obstinātio
- obstinātus
- obstino
- obstipēsco
- obstīpus
- obstita
- obstitī
- obstitum
- obstitus
- obsto
- obstrāgulum
- obstreperus
- obstrepitāculum
- obstrepito
- obstrepo
- obstrictē
- obstrictus
- obstrigillātor
- obstrigillo
- obstringo
- obstrūctio
- obstruo
- obstupefacio
- obstupefīo
- obstupendus
- obstupeo
- obstupēscendus
- obstupēsco
- obstupidus
- obstupuī
- obsum
- obsuo
- obsurdātus
- obsurdēfacio
- >>
- obsolēt|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LBLB (4)
- Susiję: obsolēsco; obsolēvī
- Kuzavinis 2007
- obsolēt|us, a, um 1. part. perf. iš obsolēsco;2. adj. (comp. ~ior C, sup. ~issimus Ap)1) nudėvė́tas, nunešiótas, palaĩkis (vestis L);2) sẽnas (tēctum H); pasẽnęs (verba C);3) sùteptas, dėmė́tas (sanguine Se);4) prk. kasdiẽnis, pàprastas; ōrātio ~a C paprastà kalbà
- obsolēt|us, a, um