- obstrictē
- obstrictus
- obstrigillātor
- obstrigillo
- obstringo
- obstrūctio
- obstruo
- obstupefacio
- obstupefīo
- obstupendus
- obstupeo
- obstupēscendus
- obstupēsco
- obstupidus
- obstupuī
- obsum
- obsuo
- obsurdātus
- obsurdēfacio
- obsurdēsco
- obsūtus
- obtaedēscit
- obtēctus
- obtegēns
- obtego
- obtemperanter
- obtemperātio
- obtempero
- obtendo
- obtenebrātio
- obtenebrēsco
- obtenebro
- obtentus 1
- obtentus 2
- obtero
- obtestātio
- obtestor
- obtēxī
- obtexo
- obticentia
- obticeo
- obticēsco
- obtigī
- obtineo
- obtingo
- obtinnio
- obtinuī
- obtorpeo
- obtorpēsco
- obtorqueo
- << >>
- obteg|o, ere; tēxī, tēctum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Susiję: obtēctus; obtegēns; obtēxī
- Jokantas 1936
ob-tego (optigo P), tēxī, tēctum 3
a) uždengti, paslėpti *domus arboribus obtecta; trop. †scelera verbis; neque iam (amorem) optigere possum P; nihil dissimulo, nihil obtego; ptc. kaipo adj. obtegēns: †sui obtegens užsidaręs savyje.b) apsaugoti, ginti eam partem castrorum vineis; armis militum obtectus; trop. †meliorum precibus.
- Kuzavinis 2007
- obteg|o, ere; tēxī, tēctum vt [ob + tego] 1. prideñgti, uždeñgti (glēbīs Co);2. prk.1) gìnti, sáugoti (armīs mīlitum Cs);2) slė̃pti, laikýti paslaptyjè (errāta Pl)
- obteg|o, ere; tēxī, tēctum vt [ob + tego]