- obticentia
- obticeo
- obticēsco
- obtigī
- obtineo
- obtingo
- obtinnio
- obtinuī
- obtorpeo
- obtorpēsco
- obtorqueo
- obtrectātio
- obtrectātor
- obtrecto
- obtrītus
- obtrīvī
- obtrūdo
- obtruncātio
- obtrunco
- obtrūsī
- obtrūsus
- obtudī
- obtueor
- obtulī
- obtundo
- obtūnsus
- obtuor
- obtūrāmentum
- obtūrātio
- obturbo
- obtūro
- obtūsē
- obtūsiangulus
- obtūsitās
- obtūsus
- obtūtus
- obumbro
- obūnctus
- obuncus
- obundo
- obustus
- obvāgio
- obvallo
- obvenientia
- obvenio
- obventio
- obverbero
- obversor
- obverto
- obviam
- << >>
- obtund|o, ere; tudī, tūsum (tūnsum)
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: obtudī; obtūnsus; obtūsus
- Jokantas 1936
ob-tundo, tudī, tūsum ir tūnsum 3
1) mušti į ką, suduoti.2)a) atbukinti, atšipinti †telum; †pugionem vetustate obtusum saxo asperari iussit; trop. aures alicuius ilgomis kalbomis apkurtinti; vocem L užkimusiu balsu rėkti; nihil est, quod tam obtundat elevetque aegritudinem pamažinti.b) trop. įkyrėti apsunkinti non obtundam diutius; neque ego obtundam saepius eadem agendo L; aliquem rogitando T; aliquem longis epistolis. NB. žiūr. obtusus.
- Kuzavinis 2007
- obtund|o, ere; tudī, tūsum (tūnsum) vt [ob + tundo] 1. mùšti, smõgti, sudúoti (pugnīs Pl);2. atbùkinti, atšìpinti (tēlum Lu); susil̃pninti (audītum PM; vīrēs Lu); prislopìnti (vōcem C);3. prk. įkyrė́ti, várginti (aliquem longīs epistulīs C)
- obtund|o, ere; tudī, tūsum (tūnsum) vt [ob + tundo]