- occano
- occanto
- occāsio
- occāsiuncula
- occāsus 1
- occāsus 2
- occātio
- occātor
- occavus
- occecinī
- occēdo
- occento
- occentus
- occēpī
- occepto
- occeptus
- occessī
- occidēns 1
- occidēns 2
- occīdēns 3
- occidentālis
- occīdī 1
- occidī 2
- occīdio
- occīdo 1
- occido 2
- occiduus
- occillo
- occino
- occipio
- occipitium
- occiput
- occīsio
- occīsor
- occīsus
- occlāmito
- occlūdo
- occlūsus
- occo
- occoepī
- occrēsco
- occubitus 1
- occubitus 2
- occubo
- occubuī
- occucurrī
- occulco
- occulo
- occultātē
- occultātio
- << >>
- 1. occīd|o, ere; cīdī, cīsum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: occīdēns 3; occīdī 1; occīsus
- Jokantas 1936
1. occīdo, cīdī, cīsum 3 [ob-caedo]
1) parmušti ant žemės aliquem pugnis T.2) nužudyti, užmušti, nukauti, nudobti pugnans occiditur; copias occidione occidere iki paskutiniam vyrui; †corpora occisorum kritusiųjų lavonai.3) trop. kankinti *rogando, legendo; occidit se et eum, quem defendit pražudyti.
- Kuzavinis 2007
- 1. occīd|o, ere; cīdī, cīsum vt [ob + caedo] 1. partreñkti, parmùšti (aliquem pugnīs Te);2. nužudýti, užmùšti, nukáuti, nudóbti, nudė́ti; sunaikìnti (cōpiās hostium C); ~ere aliquem venēnō Su nunuõdyti ką̃;3. prk. kankìnti (aliquem rogandō H); darýti nelaimìngą, pražudýti (aliquem Te)
- 1. occīd|o, ere; cīdī, cīsum vt [ob + caedo]