- occino
- occipio
- occipitium
- occiput
- occīsio
- occīsor
- occīsus
- occlāmito
- occlūdo
- occlūsus
- occo
- occoepī
- occrēsco
- occubitus 1
- occubitus 2
- occubo
- occubuī
- occucurrī
- occulco
- occulo
- occultātē
- occultātio
- occultātor
- occultātus
- occultē
- occultim
- occulto 1
- occultō 2
- occultum
- occultus
- occuluī
- occumbo
- occupātio
- occupātus
- occupo
- occurro
- occursāculum
- occursātio
- occursio
- occursito
- occurso
- occursus 1
- occursus 2
- Ōceanicus
- Ōceanis
- Ōceanītis
- Ōceanus
- Ocella
- ocellātī
- ocellātus
- << >>
- Jokantas 1936
occultus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [ptc. iš occulo]
1) paslėptas, slaptas exitus L, insidiae; periculum rei publicae occultum habere S laikyti paslaptyje; occulte proficiscitur.2) trop.a) slapta ką darąs, slaptas †non occulti (id) ferunt nedaro iš to jokios paslapties.b) užsidaręs savyje ab occultis hominibus cavendum L; su gen. †occultus odii.3) subst. occultum, ī na) slapta vieta occulta templi.b) paslaptis occulta servis credere; in occulto L, ex occulto, †per occultum slaptai.
- Kuzavinis 2007
- occultē adv. [occultus] 1. slaptaĩ, paslapčià; ~ dīcere C neáiškiai pasakýti;2. patyliaĩs, patylõm, tylomìs (labitur aetās O); voluit ~ dīmittere eam Vlg sumãnė tylomìs ją̃ atléisti
- occultē adv. [occultus]