- Pactolus
- pactor
- pactum
- pactus 1
- pāctus 2
- Pactyē
- Pācuviānus
- Pācuvius
- Padus
- Padūsa
- paeān
- Paeān
- paedagōgīum
- paedagōgus
- paedīcātor
- paedīco 1
- paedīco 2
- paedidus
- paedor
- paelex
- paelicātus
- Paelīgnī
- Paelīgnus
- Paemānī
- paene
- paenīnsula
- paenitendus
- paenitēns 1
- paenitēns 2
- paenitenter
- paenitentia
- paenitentiālis
- paeniteo
- paenula
- paenulātus
- paenultima
- paenultimus
- paenūria
- Paeōn
- Paeonēs
- paeonia
- Paeonia
- Paeonis
- Paeōnius 1
- Paeonius 2
- Paestānī
- Paestānus
- Paestum
- paetulus
- paetus
- << >>
- paene
- Prieveiksmis. Skiemenys: LB (2)
- Kuzavinis 2007
- paene adv. (sup. paenissimē Pl) bevéik, bemàž, konè, võs nè; ~ manū tangere aliquid O bevéik rankà ką̃ paliẽsti; (su perf. indic. atstoja liet. tariamąją nuosaką) ~ in foveam dēcidī, nī hīc adessēs Pl bū́čiau bevéik į̃ duõbę įkrìtęs, jéi tavę̃s čià nebū́tų bùvę