- Padus
- Padūsa
- paeān
- Paeān
- paedagōgīum
- paedagōgus
- paedīcātor
- paedīco 1
- paedīco 2
- paedidus
- paedor
- paelex
- paelicātus
- Paelīgnī
- Paelīgnus
- Paemānī
- paene
- paenīnsula
- paenitendus
- paenitēns 1
- paenitēns 2
- paenitenter
- paenitentia
- paenitentiālis
- paeniteo
- paenula
- paenulātus
- paenultima
- paenultimus
- paenūria
- Paeōn
- Paeonēs
- paeonia
- Paeonia
- Paeonis
- Paeōnius 1
- Paeonius 2
- Paestānī
- Paestānus
- Paestum
- paetulus
- paetus
- Pāgānālia
- pāgānicus
- pāgānismus
- pāgānitās
- pāgānus 1
- pāgānus 2
- Pagasae
- Pagasaeus 1
- << >>
- paenit|eo, ēre, uī, ūrus
- Veiksmažodis, 2 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Susiję: paenitēns 1; poeniteo
- Jokantas 1936
paeniteo, paenituī 2 (iš asmeninių formų klas. liter. sutinkame tik paenitere, paenitens, paeniturus, paenitendus) [senov. tur būt „kankinti, varginti“; cnf. paene]
1) su daikt. veiksniu:a) kelti nesmagumą, kankinti nihil, quod paenitere possit, facere; me haec condicio non paenitet P.b) papr. impers. aliquem paenitet, uit gaila kam, gailisi kas, graužiasi kas kuo me paenitet erroris mei; si Caesarem beneficii sui paeniteret; su acc. c. inf. haud me paenitet eorum sententiae esse, quibus... aš mielu noru sutinku su nuomone tų, kuriems... ; su neties. kl.; su quod.2) su asm. veiksniu: gailėtis, atgailoti si paenitere possint L; tanta vis fuit paenitendi; paenitendo atgailojimu; haud paenitendus magister L nepeiktinas.paeniteo, paenituī 2 (iš asmeninių formų klas. liter. sutinkame tik paenitere, paenitens, paeniturus, paenitendus) [senov. tur būt „kankinti, varginti“; cnf. paene]
1) su daikt. veiksniu:a) kelti nesmagumą, kankinti nihil, quod paenitere possit, facere; me haec condicio non paenitet P.b) papr. impers. aliquem paenitet, uit gaila kam, gailisi kas, graužiasi kas kuo me paenitet erroris mei; si Caesarem beneficii sui paeniteret; su acc. c. inf. haud me paenitet eorum sententiae esse, quibus... aš mielu noru sutinku su nuomone tų, kuriems... ; su neties. kl.; su quod.2) su asm. veiksniu: gailėtis, atgailoti si paenitere possint L; tanta vis fuit paenitendi; paenitendo atgailojimu; haud paenitendus magister L nepeiktinas.
- Kuzavinis 2007
- paenit|eo, ēre, uī, ūrus vi 1. gailė́tis, apgailestáuti; atgailáuti (alicūjus reī C; dē aliquā rē Su); imp. aliquem ~et kám gaĩla, kàs gaĩlisi (gráužiasi); nōn ~et mē vīxisse C àš nesigailiù, kàd gyvenaũ;2. bū́ti nepaténkintam, apmaudáuti; suae quemque fortūnae ~et C niẽkas nėrà paténkintas sàvo láime
- paenit|eo, ēre, uī, ūrus vi