- perdomo
- perdormīsco
- perdūco
- perductio
- perducto
- perductor
- perductus
- perdūdum
- perduellio
- perduellis
- perduim
- perdulcis
- perdūro
- perdūxī
- peredo
- perēgī
- peregrē
- peregrī
- peregrīna
- peregrīnābundus
- peregrīnātio
- peregrīnātor
- peregrīnitās
- peregrīnor
- peregrīnus 1
- peregrīnus 2
- perēlegāns
- perēleganter
- perēloquēns
- perēmī
- peremnis
- peremptor
- peremptōrius
- peremptus
- perendiē
- perendinus
- Perenna
- perenne
- perennis
- perenniservus
- perennitās
- perenno
- pereo
- perequito
- pererro
- perērūdītus
- perēsus
- perexcelsus
- perexiguē
- perexiguus
- << >>
- 1. peregrīn|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: BALB (4)
- Jokantas 1936
peregrīnus 3 [peregre]
a) svetimas, svetimos šalies reges, *mulier; *amores meilės santykiai su svetimšalėmis; sors inter peregrinos L (provincia peregrina L) tarnyba praetoris peregrini; timor L išorinio priešo bijojimas; subst. nepilietis, svetimšalis peregrinorum suffragia; nec civis nec peregrinus.b) trop. svetimas, nežinąs, nenusimanąs nec peregrinum atque hospitem in agendo (oratorem) esse debere.
- Kuzavinis 2007
- 1. peregrīn|us, a, um adj. [peregrē] 1. svẽtimas (mōrēs C); svetimõs šaliẽs (nāvis Pl; mōrēs L); in locō ~ō Pt svetur̃;2. keliáujantis, klajójantis; volucris ~us Ph paũkštis keliauniñkas;3. prk. nemókantis, nenusimãnantis, nepatýręs (in aliquā rē C)
- 1. peregrīn|us, a, um adj. [peregrē]