- praecautus
- praecaveo
- praececinī
- praecēdo
- praeceler
- praecelero
- praecellēns
- praecello
- praecelsus
- praecentio
- praecento
- praecentor
- praecentus
- praecēpī
- praeceps 1
- praeceps 2
- praeceps 3
- praeceptio
- praeceptor
- praeceptrīx
- praeceptum
- praeceptus
- praecerpo
- praecessī
- praecessor
- praecessus
- praecīdo
- praecīnctūra
- praecingo
- praecino
- praecīnxī
- praecipēs
- praecipiēns
- praecipientēs
- praecipio
- praecipitanter
- praecipitātio
- praecipitium
- praecipito
- praecipuē
- praecipuum
- praecipuus
- praecīsē
- praecīsio
- praecīsus
- praeclārē
- praeclārus
- praeclūdo
- praeco
- praecoctus
- praecōgito
- praecōgnōsco
- praecolo
- praecompositus
- praecōnium
- praecōnius
- praecōnsūmo
- praecontrecto
- praecoquis
- praecoquo
- praecordia
- praecorrumpo
- praecox
- praecoxī
- praecrassus
- praecucurrī
- praecultus
- praecupidus
- praecurrentia
- praecurro
- praecursio
- praecursor
- praecursōrius
- praecursus 1
- praecursus 2
- praecutio
- praeda
- praedābundus
- praedamno
- praedātio
- praedātor
- praedātōrius
- praedātrīx
- praedātum
- praedātus 1
- praedātus 2
- praedēlasso
- praedēnsus
- praedēstinātio
- praedēstino
- praediātor
- praediātōrius
- praediātūra
- praediātus
- praedicābilis
- praedicāmentum
- praedicātio
- praedicātīvus
- praedicātor
- praedicātum
- praedico 1
- >>
- praecōgit|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
prae-cōgito 1 iš anksto apgalvoti facinus L.
- Kuzavinis 2007
- praecōgit|o, āre, āvī, ātum vt [prae + cōgito] ìš añksto apgalvóti (aliquid Se)