- praecōnsūmo
- praecontrecto
- praecoquis
- praecoquo
- praecordia
- praecorrumpo
- praecox
- praecoxī
- praecrassus
- praecucurrī
- praecultus
- praecupidus
- praecurrentia
- praecurro
- praecursio
- praecursor
- praecursōrius
- praecursus 1
- praecursus 2
- praecutio
- praeda
- praedābundus
- praedamno
- praedātio
- praedātor
- praedātōrius
- praedātrīx
- praedātum
- praedātus 1
- praedātus 2
- praedēlasso
- praedēnsus
- praedēstinātio
- praedēstino
- praediātor
- praediātōrius
- praediātūra
- praediātus
- praedicābilis
- praedicāmentum
- praedicātio
- praedicātīvus
- praedicātor
- praedicātum
- praedico 1
- praedīco 2
- praedictio
- praedictor
- praedictum
- praedictus
- << >>
- praedāt|or, ōris m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Lupieźca, Spoliator, prædator. direptor. Draſkitoias, płoſzitoias.
-
- Jokantas 1936
- praedātor, ōris m [praedor] 1) plėšikas, grobikas exercitus p. ex sociis S plėšianti sąjungininkų kraštą.2) trop. medžiotojas *aprorum. taip pat: gobšus žmogus.
- Kuzavinis 2007
- praedāt|or, ōris m [praedor] 1. grobìkas, plėšìkas (exercitus S);2. prk. medžiótojas; ~or aprōrum O šernų̃ medžiótojas;3. gobšuõlis, gobšùs žmogùs Ti
- praedāt|or, ōris m [praedor]