- praedictus
- praedidicī
- praediolum
- praedīsco
- praeditus
- praedium
- praedīves
- praedīvīnātio
- praedīvīno
- praedīvīnus
- praedīxī
- praedo 1
- praedo 2
- praedoceo
- praedomo
- praedor
- praedūco
- praedulcis
- praedūro
- praedūrus
- praedūxī
- praeēmineo
- praeeo
- praef.
- praefātio
- praefātus
- praefēcī
- praefectūra
- praefectus 1
- praefectus 2
- praefēcundus
- praeferentia
- praefero
- praeferōx
- praeferrātus
- praefervidus
- praefestīno
- praefica
- praeficio
- praefīdēns
- praefīgo
- praefīnio
- praefīnītio
- praefīnītō
- praefīxī
- praefīxus
- praefloreo
- praeflōro
- praefluo
- praefōco
- << >>
- praefāti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Sirvydas 1642
-
Przedmowá, przemowá, Proœmium, præfatio, prologus, prakałba, pratarme.
-
- Jokantas 1936
- praefātio, ōnis f [praefor] a) įvadas, tikybinio ar šiaip iškilmingo veiksmo įvado žodžiai p. sacrorum profanos arcet L prieš prasidedant tikybinėms apeigoms būdavo prašalinami asmens, prie tų apeigų nepriklausą; donationis.b) prakalba, †įžanga.
- Kuzavinis 2007
- praefāti|o, ōnis f [praefor] 1. įžangìnis žõdis, į́žanga C, L, VM;2. pratarmė̃, į́vadas Q, PJ
- praefāti|o, ōnis f [praefor]