- praefulcio
- praefulgeo
- praefulsī
- praefultus
- praefurnium
- praegelidus
- praegestio
- praegnāns
- praegracilis
- praegrandis
- praegravidus
- praegravis
- praegravo
- praegredior
- praegressio
- praegressus 1
- praegressus 2
- praegustātor
- praegusto
- praehendo
- praehibeo
- praejaceo
- praejacio
- praejūdicātum
- praejūdicium
- praejūdico
- praejuvo
- praelābor
- praelambo
- praelāpsus
- praelargus
- praelātio
- praelātus
- praelēctio
- praelēctor
- praelego
- praelībo
- praeligo
- praelocūtio
- praelocūtus
- praelongo
- praelongus
- praeloquor
- praelūceo
- praelūcidus
- praelūdium
- praelūdo
- praelūsio
- praelūstris
- praelūxī
- praemandātum
- praemando 1
- praemando 2
- praemātūrē
- praemātūrus
- praemedicātus
- praemeditātio
- praemeditor
- praemercor
- praemetuo
- praemico
- praemigro
- praeminātus
- praemineo
- praeminister
- praeministra
- praeministro
- praeminor
- praemiōsus
- praemīsī
- praemissa
- praemitto
- praemium
- praemolestia
- praemolior
- praemollio
- praemollis
- praemoneo
- praemonitio
- praemonitor
- praemonitus 1
- praemonitus 2
- praemōnstrātio
- praemōnstrātor
- praemōnstro
- praemordeo
- praemorior
- praemorsus
- praemūnio
- praemūnītio
- praenato
- praenāvigo
- praenego
- Praeneste
- Praenestīnī
- Praenestīnus
- praeniteo
- praenōmen
- praenōsco
- praenōtio
- praenoto
- >>
- praemandāt|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLLB (4)
- Jokantas 1936
prae-mando 1 a) iš anksto rekomenduoti P.b) iš anksto pavesti, įsakyti; subst. praemandātum, ī n slaptas įsakymas praemandatis requisitus.
- Kuzavinis 2007
- praemandāt|um, ī n [1. praemando] slãptas įsãkymas C