- praeripio
- praerōdo
- praerogātīva
- praerogātīvus
- praerogo
- praerōsī
- praerōsus
- praerumpo
- praerupta
- praeruptē
- praeruptus
- praes
- praesaepe
- praesaepio
- praesaepis
- praesaepium
- praesāgio
- praesāgior
- praesāgītio
- praesāgium
- praesāgo
- praesāgus
- praescientia
- praescio
- praescīsco
- praescītio
- praescītum
- praescius
- praescīvī
- praescrībo
- praescrīptio
- praescrīptum
- praescrīptus
- praeseco
- praesēdī
- praesegmen
- praesēminātio
- praesēmino
- praesēns 1
- praesēns 2
- praesēnsī
- praesēnsio
- praesēnsus
- praesentāneus
- praesentārius
- praesentia
- praesentio
- praesento
- praesēp-
- praesertim
- praeservo
- praeses
- praesevērus
- praesidēns
- praesideo
- praesidiārius
- praesidium
- praesīgnifico
- praesīgnis
- praesono
- praestābilis
- praestāns
- praestanter
- praestantia
- praesterno
- praestes
- praestīgiae
- praestīgiātor
- praestīgiātrīx
- praestīgio
- praestīgiōsus
- praestīgium
- praestino
- praestitī
- praestitor
- praestituo
- praesto 1
- praestō 2
- praestōlātio
- praestōlor
- praestrangulo
- praestringo
- praestruo
- praesuī
- praesul
- praesulsus
- praesultātor
- praesulto
- praesultor
- praesum
- praesūmo
- praesūmptio
- praesumptiōsus
- praesūmptus
- praesuo
- praetego
- praetempt-
- praetendo
- praetener
- praetentātus
- praetento
- >>
- praeserv|o, āre
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Kuzavinis 2007
- praeserv|o, āre vt [prae + servo] vėl. 1. apsáugoti Hil;2. prk. laikýtis (vītae cōnsuētūdinem CA)
- praeserv|o, āre vt [prae + servo] vėl.