- praestruo
- praesuī
- praesul
- praesulsus
- praesultātor
- praesulto
- praesultor
- praesum
- praesūmo
- praesūmptio
- praesumptiōsus
- praesūmptus
- praesuo
- praetego
- praetempt-
- praetendo
- praetener
- praetentātus
- praetento
- praetentūra
- praetentus
- praetenuis
- praeter 1
- praeter 2
- praeter-
- praeterago
- praetercurro
- praeterdūco
- praetereā
- praetereo
- praeterequito
- praeterfero
- praeterfluo
- praetergredior
- praeterhāc
- praeteriēns 1
- praeteriēns 2
- praeterita
- praeteritus
- praeterlābor
- praeterlātus
- praeterluo
- praetermeo
- praetermīsī
- praetermissio
- praetermitto
- praeternāvigātio
- praeternāvigo
- praetero
- praeterpropter
- praeterquam
- praetertulī
- praetervectio
- praetervehor
- praetervolo
- praetēxī
- praetexo
- praetexta
- praetextātus
- praetextum
- praetextus 1
- praetextus 2
- praetexuī
- praetimeo
- praetīnctus
- praetondeo
- praetor
- praetōria
- praetōriānī
- praetōriānus
- praetōrium
- praetōrius 1
- praetōrius 2
- praetorqueo
- praetorridus
- praetorsī
- praetortus
- praetotondī
- praetracto
- praetrepido
- praetrepidus
- praetrītus
- praetrīvī
- praetrunco
- praetulī
- praetūra
- Praetūtiānus
- Praetūtiī
- praeumbro
- praeūro
- praeūstus
- praeut
- praevaleo
- praevalēsco
- praevalidē
- praevalidus
- praevallo
- praevaluī
- praevāricātio
- praevāricātor
- praevāricor
- >>
- praeterquam
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Nie tylko, Non ſolùm, non tantùm, præterquam, Ne tiktay. - oprocz, præter, præterquam, excepto, & ſaluo vno. Liſz, iſzemus tay wienu, rc.
-
- Jokantas 1936
- praeter-quam adv. be, išskiriant, išskyrus, negut nulla re p. legibus; interfecit omnes p. perpaucos; frumentum omne p. quod secum portaturi erant comburunt.
- Kuzavinis 2007
- praeterquam adv. [1. praeter + quam] bè, išskýrus; frūmentum omne, ~ quod sēcum portātūrī erant Cs vìsą maĩstą, išskýrus tą̃, kurį̃ bùvo ketìnę pasiim̃ti sù savimì