- praetercurro
- praeterdūco
- praetereā
- praetereo
- praeterequito
- praeterfero
- praeterfluo
- praetergredior
- praeterhāc
- praeteriēns 1
- praeteriēns 2
- praeterita
- praeteritus
- praeterlābor
- praeterlātus
- praeterluo
- praetermeo
- praetermīsī
- praetermissio
- praetermitto
- praeternāvigātio
- praeternāvigo
- praetero
- praeterpropter
- praeterquam
- praetertulī
- praetervectio
- praetervehor
- praetervolo
- praetēxī
- praetexo
- praetexta
- praetextātus
- praetextum
- praetextus 1
- praetextus 2
- praetexuī
- praetimeo
- praetīnctus
- praetondeo
- praetor
- praetōria
- praetōriānī
- praetōriānus
- praetōrium
- praetōrius 1
- praetōrius 2
- praetorqueo
- praetorridus
- praetorsī
- << >>
- praeterquam
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Nie tylko, Non ſolùm, non tantùm, præterquam, Ne tiktay. - oprocz, præter, præterquam, excepto, & ſaluo vno. Liſz, iſzemus tay wienu, rc.
-
- Jokantas 1936
- praeter-quam adv. be, išskiriant, išskyrus, negut nulla re p. legibus; interfecit omnes p. perpaucos; frumentum omne p. quod secum portaturi erant comburunt.
- Kuzavinis 2007
- praeterquam adv. [1. praeter + quam] bè, išskýrus; frūmentum omne, ~ quod sēcum portātūrī erant Cs vìsą maĩstą, išskýrus tą̃, kurį̃ bùvo ketìnę pasiim̃ti sù savimì