- praeterluo
- praetermeo
- praetermīsī
- praetermissio
- praetermitto
- praeternāvigātio
- praeternāvigo
- praetero
- praeterpropter
- praeterquam
- praetertulī
- praetervectio
- praetervehor
- praetervolo
- praetēxī
- praetexo
- praetexta
- praetextātus
- praetextum
- praetextus 1
- praetextus 2
- praetexuī
- praetimeo
- praetīnctus
- praetondeo
- praetor
- praetōria
- praetōriānī
- praetōriānus
- praetōrium
- praetōrius 1
- praetōrius 2
- praetorqueo
- praetorridus
- praetorsī
- praetortus
- praetotondī
- praetracto
- praetrepido
- praetrepidus
- praetrītus
- praetrīvī
- praetrunco
- praetulī
- praetūra
- Praetūtiānus
- Praetūtiī
- praeumbro
- praeūro
- praeūstus
- praeut
- praevaleo
- praevalēsco
- praevalidē
- praevalidus
- praevallo
- praevaluī
- praevāricātio
- praevāricātor
- praevāricor
- praevārus
- praevehor
- praevēlōx
- praevenio
- praeventio
- praeventor
- praeventus
- praeverbium
- praevernat
- praeverro
- praeverto
- praevertor
- praevideo
- praevidus
- praevincio
- praevīsus
- praevitio
- praevius
- praevolo
- praevorto
- praevortor
- prāgmaticus 1
- prāgmaticus 2
- prandeo
- prandium
- prānsito
- prānsor
- prānsōrius
- prānsus
- Prasiī
- prasinātus
- prasiniānus
- prasinus 1
- prasinus 2
- prasinus 3
- prātēnsis
- prātulum
- prātum
- prāvē
- prāvitās
- prāvum
- >>
- praeut
- Prieveiksmis. Skiemenys: LB (2)
- Jokantas 1936
prae-ut adv. palyginus su, palyginti kaip praeut alia dicam P palyginus su tuo, ką aš šiaip dar pasakysiu.
- Kuzavinis 2007
- praeut adv. [1. prae + 1. ut] palýginti sù; ~ dudum fuit Pl palýginti sù tuõ, kuõ jìs bùvo anksčiaũ; ~ alia dīcam Pl palýginti sù tuõ, ką̃ àš dár pasakýsiu