- praeumbro
- praeūro
- praeūstus
- praeut
- praevaleo
- praevalēsco
- praevalidē
- praevalidus
- praevallo
- praevaluī
- praevāricātio
- praevāricātor
- praevāricor
- praevārus
- praevehor
- praevēlōx
- praevenio
- praeventio
- praeventor
- praeventus
- praeverbium
- praevernat
- praeverro
- praeverto
- praevertor
- praevideo
- praevidus
- praevincio
- praevīsus
- praevitio
- praevius
- praevolo
- praevorto
- praevortor
- prāgmaticus 1
- prāgmaticus 2
- prandeo
- prandium
- prānsito
- prānsor
- prānsōrius
- prānsus
- Prasiī
- prasinātus
- prasiniānus
- prasinus 1
- prasinus 2
- prasinus 3
- prātēnsis
- prātulum
- << >>
- praevert|or, ī; praeversus sum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: LLB (3)
- Jokantas 1936
prae-vertor (senov. praevortor) 3, vart. tik praes.
1) kreiptis pirma kur †ad Armenios; in Thessaliam; trop. pirma imtis ko, daryti, veikti coacti consules omnibus eam rem praeverti L; *illuc praevertamur, quod; †ad aliquem opprimendum.2) eiti pirma, pranokti, pralenkti su acc. *fugā praevertitur Eurum; trop. pulchre praevortar viros P.
- Kuzavinis 2007
- praevert|or, ī; praeversus sum dep. [praeverto] 1. kreĩptis pirmà (in illōs Ca);2. prk. pirmà im̃tis (eam rem L);3. praleñkti (eurum V);4. prk. pasiródyti pranašesniám, vir̃šyti (virōs Pl)
- praevert|or, ī; praeversus sum dep. [praeverto]