- Propontiacus
- Propontis
- prōporrō
- prōportio
- prōportiōnālis
- prōpositio
- prōpositum
- prōpositus
- prōposuī
- prōpraetor
- propriē
- proprietārius
- proprietās
- proprio
- proprītim
- proprium
- proprius
- propter 1
- propter 2
- proptereā
- proptervus
- prōpudiōsus
- prōpudium
- prōpugnāculum
- prōpūgnantēs
- prōpugnātio
- prōpugnātor
- prōpugno
- prōpulī
- prōpulsātio
- prōpulsātor
- prōpulso
- prōpulsus 1
- prōpulsus 2
- propylaea
- prōquaestor
- prōra
- prōrēpo
- prōrēptus 1
- prōreptus 2
- prōrēta
- prōrēx
- prōripio
- prōrīto
- prōrogātio
- prōrogo
- prōrsum
- prōrsus 1
- prōrsus 2
- prōruī
- prōrumpo
- prōruo
- prōrūpī
- prōruptio
- prōruptus
- prōrutus
- prōsa
- prōsaicus 1
- prōsaicus 2
- prōsālis
- prōsāpia
- prōsatus
- proscaenium
- prōscidī
- prōscindo
- prōscissio
- prōscissum
- prōscissus
- prōscrībo
- prōscrīptio
- prōscrīptor
- prōscrīpturio
- prōscrīptus 1
- prōscrīptus 2
- prōseco
- prōsecta
- prōsectus 1
- prōsectus 2
- prōsecuī
- prōsecūtus
- prōseda
- prōsēmino
- prōsentio
- prōsequor
- prōsero 1
- prōsero 2
- Prōserpina
- prōserpo
- prōsertus
- prōseruī
- proseucha
- prōsēvī
- prōsilio
- prosimūrium
- prōsisto
- prōsocer
- prōsocrus
- prosōdia
- prosōpopoeia
- prōspecto
- prōspectus 1
- >>
- prōrump|o, ere; rūpī, ruptum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: prōrūpī; prōruptus
- Jokantas 1936
prō-rumpo, rūpī, ruptum 3
1) intr. prasilaužti, prasiveržti per medios hostes; †lacrimae prorumpunt; *prorumpit Tiberinus in mare; †signum prorumpendi dedit; trop. eo prorumpit hominum cupiditas, ut; †in scelera simul ac dedecora prorupit prapliupo piktadarybėmis ir begėdiškais darbais; †ad minas.2) trans. išmesti, išgrūsti, pramušti *nubem atram ad aethera; *mare proruptum audringa jūra; *sudor proruptus corpore.
- Kuzavinis 2007
- prōrump|o, ere; rūpī, ruptum [prō + rumpo] 1. vi1) išsiver̃žti, prasiláužti (per mediōs hostēs C); ver̃žtis, plū́sti (Tiberīnus in mare V);2) prk. prapliùpti, kìlti (pestis C); incendium prorūperat T kìlo gaĩsras; ad minās prōrūpit T ė̃mė grasìnti;2. vt išmèsti, išstùmti, išver̃sti (nūbem atram ad aethera V)
- prōrump|o, ere; rūpī, ruptum [prō + rumpo]