- pūbēs 2
- pūbēsco
- pūblica
- pūblicānus 1
- pūblicānus 2
- pūblicātio
- pūblicātor
- pūblicē
- pūblicitus
- Pūblicius
- pūblico
- Pūblicola
- pūblicum
- pūblicus 1
- pūblicus 2
- Pūblilius
- Pūblius
- pūbuī
- pudefactus
- pudenda
- pudendus
- pudēns
- pudenter
- pudentēs
- pudeo
- pudēsco
- pudibundus
- pudīcē
- pudīcitia
- Pudīcitia
- pudīcus
- pudor
- puella
- puellāris
- puellāriter
- puellula
- puellus
- puer
- puerāsco
- puerculus
- puerīlis
- puerīlitās
- puerīliter
- puerītia
- puerpera
- puerperium
- puerulus
- pūga
- pugil
- pugilātio
- << >>
- pud|eo, ēre, uī, itum
- Veiksmažodis, 2 asmenuotė. Skiemenys: BBA (3)
- Daukantas 1838
Puduit, gieda mon, nu pudet.
- Jokantas 1936
pudeo 2
1) gėdytis, drovėtis induci ad pudendum; pudendo.2) daryti gėdą quod interdum pudeat; quod olim pudebat L; papr. impers. pudet, puduit ir puditum est 2 aliquem alicuius rei gėdytis, gėda: me tui pudet T; me pudet nequitiae tuae; su inf. pudet dicere; non pudebat magistratus in hunc locum escendere; su acc. c. inf. pudebat Macedones urbem deletam esse; su 2. supin. †pudet dictu gėda pasakyti.
- Kuzavinis 2007
- pud|eo, ēre, uī, itum vi 1. gė́dytis, drovė́tis Pl, Te, C;2. darýti gė́dą; nōn tē haec ~ent? Te ar̃ táu taĩ nedãro gė́dos?, ar̃ táu dė̃l tõ nè gė́da?;3. imp. ~et (yrà, ìma) gė́da; ~et mē tuī Te mán gė́da dė̃l tavę̃s; ~et dictū T gė́da pasakýti
- pud|eo, ēre, uī, itum vi