quiēsco

quiēsc|o, ere; quiēvī, quiētum
Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: BLA (3)
Susiję: quiētus; quiēvī

Sirvydas 1642
- Ciſźa ieſt, ćiſzeie wiátr rc. Tranquillum eſt, quieſcunt venti, trãquillitas eſt, miteſco. Lowes weias, metes oras, tiłus oras.
- Mieſzkam, nie ſpieſzę ſię. Ceſſo, quieſco, tardo. Trunku.

Daukantas 1838
- Quiesco, cis, quievi, tum, [scere,] pakaitiouiù, îłsù.

Jokantas 1936
- quiēsco, quiēvī 3 (sync. *quiērunt; quiērim; quiēssem; quiēsse L; *quierant) [quies]
  1) nurimti numquamne quiescet civitas nostra a suppliciis? L.
  
  2) ilsėtis aliud agendi tempus, aliud quiescendi; miegoti casa, in qua quiescebat N.
  
  3) ramiai laikytis, būti ramiam, tylėti urbs illa non potest quiescere: inimici (Alcibiadis) quiescendum in praesenti decreverunt N; cum quiescunt, probant; quiescere in re publica gyventi privatiškai, neužsiimti politika.
  
  4)
  
  a) trop. turėti ramybę, turėti taiką nec unquam quieturas Syracusas, donec L.
  
  b) nutraukti veikimą, nieko nebedaryti, liautis nunquam hodie quiescet, priusquam id, quod petit, perficit P.

Kuzavinis 2007
- quiēsc|o, ere; quiēvī, quiētum vi [quiēs]
  1. nurìmti, nutìlti; postquam quiērunt aequora V põ tõ, kaĩ jū́ra nurìmo; ~ēbant vōcēs O balsaĩ nutìlo; ~e Te nutìlk;
  
  2. ilsė́tis (in casā N); mīlitēs ~unt L kariaĩ niẽko neveĩkia; ager multōs annōs quiēvit C žẽmė daũg mẽtų pūdymãvo;
  
  3. miegóti; quiēvī in nāvī noctem perpetem Pl miegójau laivè vìsą nãktį;
  
  4. miegóti ámžinu miegù; fēlīcius ossa ~ant O beñt káulai tegù ìlsisi ramýbėje;
  
  5. bū́ti ramiàm, tylė́ti (per paucōs diēs L);
  
  6. prk. bū́ti taikiám, gyvénti taĩkiai (in rē pūblicā C);
  
  7. nebedarýti, liáutis Pl