- receptātio
- receptibilis
- receptio
- recepto
- receptor
- receptōrium
- receptōrius
- receptrīx
- receptum
- receptus 1
- receptus 2
- recessa
- recessī
- recessim
- recessio
- recessus 1
- recessus 2
- recidī 1
- recīdī 2
- recidīvus
- recido 1
- recīdo 2
- recīnctus
- recingo
- recino
- recīnxī
- reciper-
- recipio
- recipīsco
- reciprocātio
- reciprocē
- reciprocicornis
- reciproco
- reciprocus
- recīsāmentum
- recīsio
- recīsus
- recitātio
- recitātor
- recito
- reclāmātio
- reclāmito
- reclāmo
- reclīnātio
- reclīnātōrium
- reclīnis
- reclīno
- reclīvis
- reclūdo
- reclūsī
- << >>
- recin|o, ere
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: BBA (3)
- Susiję: recano
- Jokantas 1936
re-cino 3 [cano]
a) intr. aidėti, skambėti *parra recinens bjauriai krankiąs; in vocibus nostrorum oratorum recinit quiddam urbanius.b) trans. pakartoti balsą *haec recinunt iuvenes dictata senesque šios taisyklės (pamokymai) randa atbalsį jaunikaičių ir senių tarpe; *cuius nomen recinet imago pakartos aidas; *nos cantabimus, tu recines.
- Kuzavinis 2007
- recin|o, ere vi [re + cano] 1. vi aidė́ti, skambė́ti (in vōcibus nostrōrum ōrātōrum C);2. vt1) pakartóti bal̃są, dúoti ãtgarsį, rezonúoti; ~ere nōmen alicūjus H atkartóti kienõ var̃dą;2) apdainúoti (lyrā Latōnam H);3) atsisakýti sàvo žõdžio Ap
- recin|o, ere vi [re + cano]