- reprobo
- reprobus
- reprōmīsī
- reprōmissio
- reprōmitto
- rēpsī
- rēptātus
- rēptīcius
- rēptile
- rēptilis
- rēpto
- rēptus
- repūbēsco
- repudiātio
- repudio
- repudiōsus
- repudium
- repuerāsco
- repugnāns
- repugnanter
- repugnantia 1
- repugnantia 2
- repugnātio
- repugnātōrius
- repugno
- repulī
- repulsa
- repulsōrius
- repulsus 1
- repulsus 2
- repungo
- repūrgo
- reputātio
- reputo
- requiēs
- requiēsco
- requiētus
- requiēvī
- requīrito
- requīro
- requīsīta
- requīsītio
- requīsītus
- requīsīvī
- rēs
- resacro
- resaevio
- resalūto
- resānēsco
- resāno
- << >>
- repugn|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: BLA (3)
- Susiję: repugnāns
- Sirvydas 1642
-
Nieprzyzwalam ná co. Abnuo, renuo, repugno. Ne noriu to, nepritariu.
-
odwierzgam, Recalcitro, immorigerus ſum, repugno. Atſpardau.
-
opieram ſię komu, obnitor, obſiſto, reluctor, renitor, repugno. Atſiſpiriu
-
Przeczę, Contradico, refragor alicui, reſiſto, repugno, prieſztarau-iu.
-
ſprzećiwiam ſię, Aduerſor, reſiſto, repugno. Prieſztarauiu.
-
- Kuzavinis 2007
- repugn|o, āre, āvī, ātum vi [re + pugno] 1. gìntis, káutis, príešintis (fortiter Cs);2. prk. príešintis, prieštaráuti, nesutìkti; haec ~at inter sē C taĩ prieštaráuja víenas kitám
- repugn|o, āre, āvī, ātum vi [re + pugno]