- rēsīnātus
- rēsīnōsus
- resipio
- resipīscentia
- resipīsco
- resistēns
- resistentia
- resisto
- resolūtio
- resolūtus
- resolvo
- resonābilis
- resonantia
- resono
- resonus
- resorbeo
- Rēsp.
- respectio
- respecto
- respectus 1
- respectus 2
- respergo
- respersio
- respersus
- respicio
- respīrāmen
- respīrāmentum
- respīrātio
- respīrātus
- respīro
- resplendeo
- respondeo
- respōnsātīvus
- respōnsio
- respōnsito
- respōnsīvus
- respōnso
- respōnsor
- respōnsōrium
- respōnsum
- respōnsus
- rēspūblica
- respuo
- restāgnātio
- restāgno
- restaurātio
- restauro
- restiārius
- resticula
- restīllo
- restīnctio
- restinguo
- restio
- restipulātio
- restipulor
- restis
- restitī
- restito
- restituo
- restitūtio
- restitūtor
- restitūtōrius
- restitūtrīx
- restitūtus
- resto
- restrictē
- restrictus
- restringo
- restruo
- resūdātio
- resūdo
- resulto
- resultus
- resūmo
- resuo
- resupīno
- resupīnus
- resurgo
- resurrēctio
- resurrēctus
- resurrēxī
- resuscitātio
- resuscitātor
- resuscito
- resūtus
- retae
- retālio
- retango
- retardātio
- retardo
- rēte
- retego
- retempto
- retendo
- retentio
- retento 1
- retento 2
- retentus
- retero
- retēxī
- retexo
- >>
- restīncti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
restīnctio, ōnis f [restinguo] užgesinimas sitis.
- Kuzavinis 2007
- restīncti|o, ōnis f [restinguo] 1. (už)gesìnimas (ignis C);2. prk. numalšìnimas (sitis C)
- restīncti|o, ōnis f [restinguo]