- respōnsīvus
- respōnso
- respōnsor
- respōnsōrium
- respōnsum
- respōnsus
- rēspūblica
- respuo
- restāgnātio
- restāgno
- restaurātio
- restauro
- restiārius
- resticula
- restīllo
- restīnctio
- restinguo
- restio
- restipulātio
- restipulor
- restis
- restitī
- restito
- restituo
- restitūtio
- restitūtor
- restitūtōrius
- restitūtrīx
- restitūtus
- resto
- restrictē
- restrictus
- restringo
- restruo
- resūdātio
- resūdo
- resulto
- resultus
- resūmo
- resuo
- resupīno
- resupīnus
- resurgo
- resurrēctio
- resurrēctus
- resurrēxī
- resuscitātio
- resuscitātor
- resuscito
- resūtus
- << >>
- restitūti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBLBA (5)
- Kuzavinis 2007
- restitūti|o, ōnis f [restituo] 1. atstãtymas, atkūrìmas (domūs Su); ~o urbis in mājus Ju miẽsto atstãtymas ir̃ praplėtìmas;2. grąžìnimas (alicūjus in senātum C); ◊ ~o ad integrum C atstãtymas į̃ sẽną pãdėtį; bùvusių téisių grąžìnimas;3. atšaukìmas ìš tremtiẽs (sc. in prīstinum statum Dig);4. kaltė̃s dovanójimas, pasigailė́jimas (damnātōrum C);5. vėl. atlýginimas Dig
- restitūti|o, ōnis f [restituo]