- sēgnipēs
- sēgnis
- sēgnitās
- sēgniter
- sēgnitia
- sēgnitiēs
- Segontiācī
- sēgregātim
- sēgregātio
- sēgrego
- sēgrex
- Segūsiāvī
- sei
- Sēja
- Sējāniānus
- Sējānus 1
- Sējānus 2
- sējugātus
- sējugēs
- sējugis
- sējugo
- sējūnctim
- sējūnctio
- sējūnctus
- sējungo
- Sējus
- selava
- sēlēctio
- sēlector
- sēlectus
- sēlēgī
- Seleucēa
- Seleucīa 1
- Seleucia 2
- Seleucus
- sēlībra
- sēligo
- selīnon
- Selīnūs
- seliquastrum
- sella
- sellāria
- sellārius 1
- sellārius 2
- sellārius 3
- sellisternium
- sellula
- sellulārius 1
- sellulārius 2
- Semei
- << >>
- sējung|o, ere; jūnxī, jūnctum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: sējūnctus
- Sirvydas 1642
-
Odłączam co. Segrego, ſeparo, ſecerno, ſeiungo aliquid. Atſkirius.
-
- Jokantas 1936
- sē-iungo, iūnxī, iūnctum 3 a) atskirti Alpes Italiam a Gallia seiungunt N; seiunge te a consule; aliquem ex civium numero; se a libertate verborum susilaikyti; seiunctum est a re proposita N nenumatyta mano plane.b) daryti skirtumą morbum ab aegrotatione.
- Kuzavinis 2007
- sējung|o, ere; jūnxī, jūnctum [sē + jungo] 1. atskìrti, išskìrti (aliquem ab aliquō C; aliquā rē St); Alpēs Italiam ā Galliā ~unt N Álpės skìria Itãliją nuõ Gãlijos; sē ~ere atsiskìrti (ab aliquō C); susilaikýti (ā lībertāte verbōrum C);2. prk. skìrti, darýti skìrtumą; ~ere morbum ab aegrōtātiōne C skìrti lìgą nuõ negalãvimo
- sējung|o, ere; jūnxī, jūnctum [sē + jungo]