sacerdōs

sacerd|ōs, ōtis m, f
Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji arba moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: BLL (3)

Sirvydas 1642
- Kánonia, Dignitas Eccleſiaſtica ſolis nobilitate vel doctrinâ inſignioribus Sacerdotibus acceſſa, vulgo canonicatus. Kánoni-a.
- Kánonik, Canonicus, Sacerdos è cõſilio Epiſcopi. Kánonikas.
- Kápłan, Kśiądz, Sacerdos ſacerdotio præditus, myſta, presbyter. Kunigas.
- Komźą noſzący ná ſobie, w komźą vbrány. Linteatus, albatus Sacerdos. Bałtarubis kunigas, bałtays rubays apwiłktas.
- Koſki kśięze. Epomides, pelliciæ ſacerdotum. Vźſektuwes wowerines, etc.
- Ornat kápláńſki, Vulgò caſula, veſtis extima Sacerdotis ſacrificantis, Arnotas.
- pleſz, korona kapłańſka. Raſus vertex, tonſura, raſura verticis Sacerdotũ. Karuna kunigu.
- Pop Ruſki, Sacerdos Græci ritus Papas, Gudu kunigas.
- poświącam ná Kapłáńſtwo, Inauguro, initio aliquem ſacris, creo Sacerdotem. paſzwinćiu kunigu.
- Prałat, Antiſtes, Præſul, Sacerdos maiorum gẽtium. Kunigas didiſis.
- ſpowiadam ſię grzechow, Confiteor peccata, crimina apud Sacerdotem expono, aperio me Sacerdoti. Iźpaźiſtu nuodemes.
- ſpowiadam ſię grzechow, Confiteor peccata, crimina apud Sacerdotem expono, aperio me Sacerdoti. Iźpaźiſtu nuodemes.

Daukantas 1838
- Sacerdos, dotis, m. kunegas.

Jokantas 1936
- sacerdōs, dōtis m f [sacer ir dare] kunigas, kunigė collegium sacerdotum; Cereris, Veneris P, populi Romani, *Vestae; *regina sacerdos.

Kuzavinis 2007
- sacerd|ōs, ōtis m, f [sacer] dvãsininkas, žynỹs, kùnigas (Phoebī O); Vestae ~ōs O vestãlė, Vèstos vaidilùtė; summus ~ōs Vlg vyriáusiasis kùnigas