- solidum 1
- solidum 2
- solidus 1
- solidus 2
- sōliloquium
- sōlitārium
- sōlitārius
- sōlitās
- solito
- sōlitūdo
- solitum
- solitus
- solium
- sōlivagus
- sollemne
- sollemnis
- sollemnitās
- sollemniter
- sollemnizo
- sollers
- sollerter
- sollertia
- sollicitātio
- sollicitātor
- sollicitē
- sollicito
- sollicitūdo
- sollicitus
- solliferreum
- sollistimus
- sollus
- sōlo
- Solo
- soloecismus
- soloecum
- Solōn
- Solonium
- Solōnius ager
- sōlor
- solōx 1
- solōx 2
- sōlstitiālis
- sōlstitium
- solūbilis
- sōlum 1
- solum 2
- Solūntīnī
- sōlus
- Solūs
- solūtē
- << >>
- sollicit|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBBL (4)
- Jokantas 1936
sollicitus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [iš senov. sollus „visas“ (cnf. solidus) ir citus, ptc. iš cieo]
1) sujudintas, sukeltas *mare, *rates.2) trop.a) apie asmenis: susirūpinęs, susisielojęs, neramus, baugus *sollicita voce; *sollicita prece; aliquem sollicitum habere sukelti kam nerimą; sollicitum esse de belli eventu; s. ex temeraria regis fiducia; pro Aetolis L; propter aliquid; su neties. kl.; apie gyvulius: baikštus, neramus *lepus, *canes; animal s. ad nocturnos strepitus L.b) apie daiktus: nerimo pilnas, neramus, sutrikdytas, netikras *sollicita manu epistula solvitur drebančia ranka; Hispania armis sollicita; vita, nox L, imperium.
- Kuzavinis 2007
- sollicit|ē adv. [sollicitus] (comp. ~ius PJ, sup. ~issimē) 1. sù nẽrimu, nerimastìngai Se;2. rūpestìngai Su, PJ
- sollicit|ē adv. [sollicitus] (comp. ~ius PJ, sup. ~issimē)