spīnōsus

spīnōs|us, a, um
Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLB (3)

Sirvydas 1642
- Kolká, głowká koląca ná ośćie, ná łopianie. Caput ſpinoſum cardui, rotundus & ſpinoſus lappæ fructus Gałwa warnałeśio, dagilo.
- Kolká, głowká koląca ná ośćie, ná łopianie. Caput ſpinoſum cardui, rotundus & ſpinoſus lappæ fructus Gałwa warnałeśio, dagilo.

Daukantas 1838
- —

Jokantas 1936
- spīnōsus 3 su comp. [spina]
  1) pilnas dyglių, dygliuotas.
  
  2) trop.
  
  a) duriąs, kankinąs.
  
  b) suktas disserendi genus.

Kuzavinis 2007
- spīnōs|us, a, um adj. [spīna] (comp. ~ior C, sup. ~issimus Au)
  1. dygliúotas, spygliúotas (folia PM);
  
  2. erškė̃čiais apáugęs, erškėčiúotas (loca Vr);
  
  3. prk.
  
  1) dùriantis, kankìnantis (cūrae Ct);
  
  2) supáiniotas, sùktas (ōrātio C)