sūcus

sūc|us, ī m
Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)

Sirvydas 1642
- Aloe. Aloes herbæ ſuccus. ~~Suika~~ [Sunka] źołes aloes.
- Bálſam oleiek, ſok bálſámowy. Succus balſami, balſaminum oleum. Balſámas, ſunka tekunti iź medelo balſamo.
- Gálbanowy ſok. Galbanum, ſuccus ferulæ Syriacæ. Sunka medelo ſyrios.
- Oſkoła, Betullæ inciſæ ſuccus, Suła.
- powidła, Succus prunorum aut ceraſorum decoctorum. Sunka triſzta ſliwu, wiśniu, etc.
- ſok, ſuccus, ſułtis, ſunka.
- wilgotność, wilgość. Humor, ſuccus. Dregnumas.

Daukantas 1838
- —

Jokantas 1936
- sūcus, ī m
  1)
  
  a) sultys, skystimas stirpēs ex terra trahunt sucum; *herbarum; *Tyrius purpuro dažai; *uvae, *ambrosiae, *olivi.
  
  b) gėralas, sunka kaipo vaistas *purgantes pectora suci.
  
  2) trop.
  
  a) skonis *ova suci melioris; *tristes suci tardusque sapor felicis mali.
  
  b) sveikumas, jėga sucus et sanguis incorruptus ad hanc aetatem oratorum fuit.

Kuzavinis 2007
- sūc|us, ī m [sūgo]
  1. sùltys, sývai (pōmōrum H; ūvae Ti); skystìmas (cibōrum C);
  
  2. gė́rimas, sunkà (kaip vaistas) O;
  
  3. prk.
  
  1) skõnis; habēre ~um Pt turė́ti skõnį;
  
  2) sveikùmas; jėgà (ōrātiōnis C)