- superus
- supervacāneus
- supervaco
- supervacuus
- supervādo
- supervehor
- supervenio
- superventus
- supervīvo
- supervolito
- supervolo
- supīnē
- supīno
- supīnum
- supīnus
- suppāctus
- suppaenitet
- suppalpor
- suppār
- supparasītor
- supparium
- supparum
- supparus
- suppeditātio
- suppedito
- suppetiae
- suppeto
- suppīlo
- suppingo
- suppinguis
- supplanto
- supplementum
- suppleo
- supplex
- supplicātio
- suppliciter
- supplicium
- supplico
- supplōdo
- supplōsio
- supplōsus
- suppo
- suppōno
- supporto
- suppositīcius
- suppositio
- suppositōrium
- suppositōrius
- suppositus
- supposuī
- << >>
- suppedit|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Jokantas 1936
suppedito 1
1) trans.a) duoti, teikti suppeditandi facultas; domus suppeditat mihi hortorum amoenitatem; rem frumentariam ex provinciis; terra cibos s.; impers. ut ei suppeditetur ad usum.b) gausiai aprūpinti kuo quibus (rebus) nos suppeditamur.2) intr.a) apsčiai, gausiai būti nec consilium nec ratio suppeditat L; quod multitudo suppeditabat, cohortes in castris reliquerant L; navis defendebatur egregie, quoad tela suppeditarunt L.b) ištekti quibus rebus nos suppeditamus; si vita suppeditat jei būsiu gyvas.
- Kuzavinis 2007
- suppedit|o, āre, āvī, ātum [sub + pēs] 1. apsčiaĩ bū́ti, užtèkti; nē charta quidem tibi ~at C táu nèt ir̃ põpieriaus neužteñka;2. bū́ti pértekusiam (aliquā rē C);3. dúoti, teĩkti (sumptum C);4. gaũsiai aprū́pinti; ~āre omnium rērum abundantiam C gaũsiai vìskuo aprū́pinti
- suppedit|o, āre, āvī, ātum [sub + pēs]