- suscito
- Sūsiānē
- Sūsiānī
- Sūsiānus
- sūsinus
- Sūsis
- suspectio
- suspecto 1
- suspectō 2
- suspector
- suspectus 1
- suspectus 2
- suspendiōsus
- suspendium
- suspendo
- suspēnsio
- suspēnsus
- suspēxī
- suspicābilis
- suspicāx
- suspicio 1
- suspīcio 2
- suspīciōsē
- suspīciōsus
- suspico
- suspicor
- suspīrātio
- suspīrātus
- suspīriōsus
- suspīritus
- suspīrium
- suspīro
- susque dēque
- sussilio
- sussulto
- sustentābilis
- sustentāculum
- sustentātio
- sustentātor
- sustentātrīx
- sustentātus
- sustento
- sustentus 1
- sustentus 2
- sustinentia
- sustineo
- sustollo
- sustringo
- sustulī
- susurrāmen
- << >>
- suspic|o, āre
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Susiję: suspicor
- Jokantas 1936
su-spicor 1, P ir suspico 1 [1. suspicio]
1) įtarti, nepasitikėti aliquem, aliquid; aliquid de aliquo arba* de aliqua re; ego in Chrysogono nihil eiusmodi suspicor; in iis homines res nefarias suspicantur; su acc. c. inf. suspicor te pecunia captum esse; poez. *fuge suspicari liaukis įtarinėjęs.2) trop. manyti, numanyti, nujausti suspicor, quid dicturi sint; su acc. c. inf. *dum suspicor has quoque voces somni esse.
- Kuzavinis 2007
- suspic|o, āre arch. Pl = suspicor