tormentum

torment|um, ī n
Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)

Sirvydas 1642
- Biję zdźiał do miáſtá. Verbero vrbem tormẽtis, quatio machinis muros. Szaudou puczkomis ing mieſtu, dauźau murus, Grauiu. rc.
- Bol. Dolor, tormentũ. Sopulis.
- Męká, męczenie, mordowánie, Pæna cruciatus, tormentum ſupplicium. Kunkine, kunkinimas, kunćia.
- Męki Pańſkiey narzędźie. Sacra monimenta Chriſti paſſi, monimenta tormentorũ & necis Chriſti. Ruźios kuńćios Wieſzpaties.
- Dźiáło. Bombarda fulminea, tormentum. Puczka.
- Rozſtrzeláć kogo, Dilacerare, diſcerpere aliquẽ iaculis, bombardis, tormẽtis, Suſzaudit.
- wymęczyć co ná kiem, Tormentis cogere fateri, tormentis veritatem extorquere iźkunkint.
- wymęczyć co ná kiem, Tormentis cogere fateri, tormentis veritatem extorquere iźkunkint.

Daukantas 1838
- Tormentum, i, n. koncze, muka, zudine.

Jokantas 1936
- tormentum, ī n [torqueo] sukamas prietaisas:
  1)
  
  a) riečiamoji virvė, suktuvas falces tormentis introrsus reducere.
  
  b) virvė surišti kam ferreum P.
  
  c) trop. spaudimas *lene t. ingenio admoves plerumque duro.
  
  2)
  
  a) kankinimo prietaisas tormenta adhibere; in tormentis dicere aliquid; aliquem tormentis dare.
  
  b) trop. kankinimas, kančia tormenta fortunae, suspicionis, †pectoris.
  
  3) svaidomoji mašina, sunkusis pabūklas; trop. iš tos mašinos paleistas šovinys fenestrae ad tormenta mittenda.

Kuzavinis 2007
- torment|um, ī n [torqueo]
  1. suktùvas, sukamàsis príetaisas Cs;
  
  2. vir̃vė, lýnas, grandìnė (ferreum Pl);
  
  3. kankìnimo į́taisas; ~a adhibēre C vartóti kankìnimo į́taisus;
  
  4. prk.
  
  1) kankìnimas PJ, Ap;
  
  2) kančià, skaũsmas (pectoris T);
  
  5. sváidomoji mašinà, svaidỹklė, pabū̃klas (catapulta, ballista C, L, Vi); bellica ~a L kãro pabū̃klai;
  
  6. prk. sviedinỹs, šaudmuõ; ~um missum Cs paléistas sviedinỹs