- trīstis
- trīstitia
- trīstitiēs
- trīstitūdo
- trīstor
- trisulcus
- trisyllabus
- tritavia
- tritavus
- tritē
- trīticeus
- trīticum
- Trītōn
- Trītōnes
- Trītōnia
- Trītōniacus
- Trītōnis 1
- Trītōnis 2
- Trītōnius
- trītor
- trītūra
- trītūrātio
- trītūrātor
- trītūro
- trītus 1
- trītus 2
- triumphālia
- triumphālis 1
- triumphālis 2
- triumphātor
- triumpho
- triumphus
- triumvir
- triumvirālis
- triumvirātus
- triumvirī
- triuncis
- trivenēfica
- trīvī
- Trivia
- triviālis
- triviāliter
- Trivīcum
- trivium
- trivius
- Trōas 1
- Trōas 2
- trochaeus
- trochaicē
- trochaicus
- << >>
- 1. trīt|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LB (2)
- Susiję: tero; trīvī
- Jokantas 1936
2. trītus 3 su comp. ir sup. [ptc. iš tero]
1) aptrintas, nudėvėtas, nunešiotas *vestis palaikis; *subucula; *trita colla labore.2) pramintas, dažnai vaikštinėtas via, iter.3) trop. dažnai vartojamas, visiems žinomas, paprastas, nuvalkiotas tritum est, ut paprastas reiškinys, kad; tritum sermone proverbium; taip pat: pratęs, gudęs aures.
- Kuzavinis 2007
- 1. trīt|us, a, um 1. part. perf. iš tero;2. adj. (comp. ~ior C, sup. ~issimus Se)1) nutrìntas; ~a colla boum O nutrintì jáučių sprandaĩ;2) aptrìntas, nudėvė́tas, palaĩkis (vestis H);3) pramìntas, išvažinė́tas (via C);4) prk.a) patýręs, įgùdęs (aurēs C);b) dažnaĩ (visų̃) vartójamas (verbum C);c) nuválkiotas (prōverbium C)
- 1. trīt|us, a, um