- Utēns
- ūtēnsilia
- ūtēnsilis
- ūtentior
- uter 1
- uter 2
- uterculus
- utercumque
- utercunque
- uterīnus
- uterlibet
- uternam
- uterque
- uterum
- uterus
- utervīs
- utī 1
- ūtī 2
- ūtibilis
- Utica
- Uticēnsēs
- Uticēnsis
- ūtile
- ūtilis
- ūtilitās
- ūtiliter
- utinam
- utiquam
- utique
- ūtor
- utpote
- utputa
- utquid
- utquomque
- utrālibet
- utrārius
- utrāsque
- utriculārius
- utriculus 1
- utriculus 2
- utrimque
- utrimquesecus
- utrinde
- utrō
- utrōbi
- utrōbīque
- utrōlibet
- utrōque
- utrubi
- utrubīque
- << >>
- utinam
- Dalelytė. Skiemenys: BBB (3)
- Jokantas 1936
uti-nam [cnf. ut] conjunct. su conj. o kad, kad gi utinam neges; u. obliviscamini L; u. tibi istam mentem di duint; *(Tibur) sit meae sedes u. senectae; u. P. Clodius non modo viveret, sed etiam consul esset; *u. primis arsisses ignibus; illud u. ne vere scriberem; †Clitus u. non coegisset me sibi irasci; o u. possem.
- Kuzavinis 2007
- utinam prt. [uti + nam] (su conjct.) õ kàd(gi); ~ modo conāta perficere possim! C õ kàd tìk galė́čiau pabaĩgti, kàs pradė́ta!; ~ oblīvīscāminī! L õ kàd jū̃s užmir̃štumėte!